آشنايي با اجزاي كمك فنر
امداد فنر در ظواهر استوانه‌اي عموما فلزي ميباشد كه از قطعات مختلفي ساخته شده ميباشد. لوازم يدكي برليانس اين قطعه كه در واقع پمپي سيال ميباشد دارنده اجزايي دروني و بيروني ميباشد. براي ادراك بدون نقص و خوب طريق كوشش اين قطعه عالي ميباشد كه اجزاي آن را بدون نقص بشناسيم. اين اجزا عبارتند از:
ضربه گير: خواص ارتجاعي داراست و بازدارنده جابجايي ضربات به گرايش ياري مي گردد. گاهي خويش در يك محيط فلزي ديگر قرار ميگيرد.
رغبت امداد: ميله‌اي فولادي كه در ميانه محيط سيال قرار ميگيرد و از پيستون عبور مي‌نمايد. اين ميله كه تمايل پيستون ياري فنر نيز ناميده ميگردد در صدر به توپي وصل ميباشد.
شالوده امداد: بخش تحت محيط سيال درنظرگرفته شده و هنگام عده شدن ياري فنر بازدارنده از واكنش گرايش امداد به كف محيط ميگردد.
سوپاپ: ترك‌هاي كف پيستون ميباشند كه سيال از اين شكاف‌ها في مابين محيط بالايي و پاييني سيال تردد دارااست.
توپي رمز ياري: بخشي خارج از بدنه و حفاظ ضربه‌گير ميباشد و در بالاي ياري‌فنر بوده كه براي اتصال آن به شاسي به‌شغل مي‌رود.
پيستون: محيط سيال به دو بخش پاييني و بالايي تقسيم ميگردد. پيستون ميان اين دو بخش قرار ميگيرد.
محيط سيال: محيط‌اي كه سيال ياري‌فنر را در خويش مكان مي دهد. بخش پاييني آن باطن بخش بالايي جنبش مي‌نمايد و بالا و زير مي‌رود.
ماده سيال: اين ماده به دو شكل گاز و يا اين كه مايع به كار گيري ميگردد.
نصيب بيروني و ظاهري ياري فنر ممكن ميباشد انواع متفاوتي داشته باشند ولي اجزاي داخلي عموما به همين صورت ميباشند.
شيوه همت ياري‌فنر
هنگام رانندگي و عبور از ناهمواري‌ها، اولي سطح تماس خودرو با جاده يعني چرخ‌هاي خودرو ميباشد كه زير تأثير قرار گرفته و در گير ارتعاشاتي شديد يا اين كه خفيف بسته به وضعيت و بزرگي دست‌انداز ميشوند. اين ارتعاشات به فنر منتقل و سبب به فشرده و رها شدن آن مي گردد. انرژي نتايج از اين تغيير‌و تحول در فنر از روش توپي رمز امداد فنر، به آن منتقل مي‌شود، بعد به گرايش ياري كه به توپي وصل ميباشد و از روش آن به پيستون ياري‌فنر منتقل ميگردد. پيستون با اخذ اين ضربات و انرژي آنها، سيال (كه معمولا روغن ميباشد) را متراكم و فشرده مي‌نمايد. هر يك‌سري واحد سنجش اين تراكم به‌ادله خواص تراكم‌ناپذير سيال خيلي زياد وجود ندارد البته همين مقدار معدود نيز تا حدي شدت ضربه را كاهش مي دهد. براي افزايش عملكرد ياري‌فنر، سيال ميان دو نصيب بالايي و پاييني محيط سيال، حركتي در دست گرفتن گرديده داراست. اين جنبش كه به‌رنج جاري ساختن ميگردد از سوپاپ‌هاي پيستون شكل مي گيرد و نصيب بيشتري از نيرو را به خويش جذب و به گرما تبديل مي‌نمايد. از‌آنجا‌كه سوپاپ‌ها ريز ميباشند مقدار روغن روان دربين دو نصيب محيط نادر و عبور آنان چندان ريلكس وجود ندارد. اين عبور دشوار فشار ناشي از بالا و زير رفتن پيستون را تا حد متعددي دفع و شدت حركات تمايل امداد و پيستون و در پي تمام دسته امداد فنر و فنر را در دست گرفتن مي‌نمايد. اين مراحل كاهش فشار ضربات به بدنه و به تبع آن به سرنشينان را به دنبال داراست.
در توضيحي ظريف‌خيس جنبش امداد فنر به دو شكل تراكمي و انبساطي شكل مي گيرد كه‌اين دو شرايط بر مبناي تكان پيستون آن معلوم ميگردد. بنابراين كه هنگام زير رفتن پيستون در تاثير نيروي وارداتي به آن از سوي گرايش امداد، سيال كه ذيل پيستون قرار گرفته، متراكم مي گردد و سيكل يا اين كه تكان تراكمي ياري فنر شكل مي گيرد. ولي در تكان و يا اين كه سيكل انبساطي عكس اين جنبش رخداد ميفتد. يعني پيستون به‌سمت بالاي محيط سيال تكان كرده و سيال در بالاي آن متراكم مي شود. عموما مقاومت در حين سيكل انبساطي بيشتراز سيكل تراكمي ميباشد. به اين ترتيب سود مي گيريم كه سيكل تراكمي وزن نامعلق خودرو را در اختيار گرفتن و سيكل انبساطي در دست گرفتن وزن آويزان آن را بر ذمه دارااست. معيار مقاومت ياري فنر در قبال نيروي فنر به دو برهان تحت بستگي داراست:
تعداد و سايز سوپاپ‌ها
شدت و تعداد دست‌انداز‌هاي جاده (سرعت سيستم تعليق)
برچسب: ،