انواع سيستم‌هاي تهويه مطبوع خودرو
امروزه سيستم‌هاي تهويه مطبوع خودرو تغييرات متعددي نسبت به قبلي داشته‌اند.
درصورتي كه بخواهيم اين سيستم‌ها را مبتني بر نوع عملكردشان تقسيم‌بندي كنيم، به دو نوع دستي و اتومات مي‌رسيم. پيرو توضيحاتي در ارتباط با هريك از اين سبك‌ها ارائه خوا هيم اعطا كرد:
۱- سيستم تهويه مطبوع دستي در خودروها
در قبلي خودروها از سيستم تهويه‌اي براي تهيه هواي باطن كابين به كارگيري مي‌كردند كه فاقد هرگونه سنسوري بود. به عبارت ديگر اين سيستم‌ها به طور حسي و صرفا با دستور سرنشين ماشين، دماي هواي باطن كابين را سرد يا اين كه گرم مي كرد. هر گاه سرنشين رتبه حرفه را بيشتر ميكرد، شدت و اقتدار سيستم نيز ارتقاء مي‌يافت.
يكي گرانقدر‌ترين ايرادات سيستم‌هاي تهويه مطبوع دستي، عدم قابليت تهيه دمايي اثبات براي شغل حرفه‌ها بود. در سود سرنشين هميشه در ميان كم و بيش كردن مرتبه رشته‌ها، حيران ميشد.
۲- سيستم تهويه مطبوع خود كار در خودروها
سيستم تهويه مطبوع خودكار در خودروهاي مدرن گزينه به كارگيري قرار مي گيرد. اين سيستم از سنسورهاي زيادي براي تهيه دمايي اثبات باطن كابين به كارگيري مي‌نمايد. در واقع وقتي كه سرنشين دماي مشخصي (به صورت نمونه ۱۸ سكو سانتي‌گراد) را گزينش مي‌نمايد، سيستم دائما در اكنون اندازه‌گيري دماي هواي خروجي ميباشد. آن‌گاه داده ها دريافتي را براي كنترلر ورودي ارسال مي‌نمايد تا با تهيه خود كار سرعت رشته‌ها، دماي باطن كابين بر روي عدد ۱۸ اثبات باقي بماند.
سيستم‌هاي توسعه يافته تهويه مطبوع اتومات، مجهز به سنسورهاي شمسي مي باشند كه بر روي داشبورد ماشين نصب گرديده است. اين سنسورها دماي درون كابين را تحقيق نموده و بر طبق داده ها استحصال گرديده، به صورت خود كار، شدت كاركرد سيستم را تغيير و تحول ميدهند. در فيض سرنشينان متوجه تغييرات دما نشده و همواره حس مطلوبي خواهند داشت.
برچسب: ،