انواع فن خنك كننده خودرو
فن‌هاي خنك‌كننده خودرو در گذشته به دو نوع مكانيكي و برقي تقسيم مي‌شدند، اما در خودروهاي امروزي تقريباً استفاده از فن‌هاي مكانيكي منسوخ شده و جاي خود را به فن‌هاي برقي داده‌اند. همان‌طور كه از نام اين دو نوع فن مشخص است، فن خنك‌كننده مكانيكي به‌صورت مكانيكي و مستقيم از موتور نيرو مي‌گيرد، در حالي كه فن خنك‌كننده برقي بخشي از سيستم برقي خودرو است و انرژي خود را از طريق برق توليد شده توسط دينام و تسمه دينام دريافت مي‌كند.
فن خنك‌كننده مكانيكي ساختاري ساده دارد اما داراي معايب متعددي است كه باعث كنار گذاشته شدن آن در خودروهاي مدرن شده است. نخستين ايراد اين نوع فن آن است كه سرعت چرخش پره‌هاي آن با سرعت چرخش موتور رابطه مستقيم دارد، به اين معنا كه با افزايش يا كاهش دور موتور، دور فن نيز تغيير مي‌كند. اين ويژگي موجب مي‌شود در زماني كه موتور در حالت آرام كار مي‌كند (مثلاً هنگام توقف در ترافيك)، فن نتواند به اندازه كافي حرارت را از موتور دفع كند. دومين مشكل اين است كه فن مكانيكي انرژي خود را مستقيماً از ميل‌لنگ موتور مي‌گيرد، كه اين امر بخشي از توان موتور را به خود اختصاص داده و در نتيجه از قدرت خروجي خودرو مي‌كاهد.
از ديگر معايب اين نوع فن مي‌توان به فعاليت دائمي آن اشاره كرد؛ به اين معنا كه حتي در زماني كه نيازي به خنك‌سازي وجود ندارد، همچنان در حال چرخش است و اين مسئله موجب اتلاف انرژي مي‌شود. همچنين فن مكانيكي داراي استهلاك بالا و عمر كاري پايين‌تري نسبت به فن‌هاي برقي است. علاوه بر اين، صداي زيادي در هنگام كاركرد توليد مي‌كند كه مي‌تواند براي سرنشينان آزاردهنده باشد.
از نظر ايمني نيز فن‌هاي مكانيكي داراي ضعف محسوب مي‌شوند. اين فن‌ها به‌صورت مستقيم با موتور در ارتباط‌اند و با حركت سريع پره‌ها، جريان هواي گرم و گازهاي داغ را به اطراف پخش مي‌كنند كه ممكن است براي سرنشينان يا افرادي كه در نزديكي خودرو هستند، خطرناك يا ناراحت‌كننده باشد. به همين دلايل، امروزه استفاده از فن‌هاي برقي جايگزين نوع مكانيكي شده است تا راندمان، ايمني و عملكرد سيستم خنك‌كننده بهبود يابد.
برچسب: ،